هنجاریابی آزمون مقیاس کنترل عواطف

زمینه: مهارت کنترل عواطف به فرد می آموزد که چگونه عواطف خود را در موقعیت های گوناگون تشخیص دهد و آن ها را بروز و کنترل نماید. هدف این پژوهش هنجاریابی و کسب اعتبار و روایی درونی و بیرونی  آزمون کنترل عواطف می باشد. روش ها: این مطالعه هنجاریابی با استفاده از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز بر روی جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان، دانشجویان، معلمان، پرستاران و اساتید دانشگاه در شهر کرمانشاه در سال 1391 انجام گرفته است. آزمودنی های این هنجاریابی شامل 1500 نفر (810 زن و 690 مرد) هستند که با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس کنترل عواطف ویلیامز (1997) استفاده شد. مقیاس کنترل عواطف، ابزاری برای سنجش میزان کنترل افراد بر عواطف خود است. این مقیاس دارای 4 زیرمقیاس فرعی با عناوین خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های همبستگی و آلفای کرونباخ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج همسانی درونی پرسشنامه با محاسبه آلفای کرونباخ نشان می دهد مقیاس کنترل عواطف از همسانی درونی معتبری برخوردار است، همبستگی آزمون در بین خرده مقیاس های آزمون و بین سؤالات پرسشنامه در سطح اطمینان 01/0 معنادار است. نتیجه گیری: اعتبار آزمون کنترل عواطف در بین دانش آموزان، دانشجویان، معلمان، پرستاران و اساتید در ایران نسبتاً بالا و دارای میزان قابل قبولی می باشد و سؤالات آزمون با یکدیگر از همبستگی برخوردار می باشند، بنابراین سؤالات این آزمون برای سنجش کنترل عواطف مناسب است.